အေၾကာင္းတရား ၄ပါးဟုဆိုအပ္ေသာ ၁)ကံ ၂)စိတ္ ၃)ဥတု ၄)အာဟာရ တုိ့က ေစ့ေဆာ္ပုံေဖာ္ သၿဖင့္ ဓါတ္၄ပါး အဖြဲ့အစည္းၿဖစ္ေသာ ၁)ခက္မာၿခင္း ၂)ဖြဲ့ေစးၿခင္း ၃)ပူေအးၿခင္း ၄)ေထာက္ကန္ၿခင္းတို ့တည္းဟူေသာ ခႏၶာ ၅ပါး ၁)ေဖာက္ၿပန္ ၂)ခံစား ၃)မွတ္သား ၄)ၿပဳၿပင္ ၅)သိဝိဥာဏ္ တို့သည္ ၿဖစ္ေပၚလာၾက၏။
ထိုသည့္ဓါတ္ ၄ပါးတို ့သည္ အခ်င္းခ်င္း ရုန္းကန္ဆြဲငင္ၾကကာ အၿမဲပင္ ေၿပာင္းလဲေဖာက္ၿပန္ေရြ ့လ်ားေနၾက၏။ တရံမလပ္လည္း ၿဖစ္ေသာခဏတြင္ပင္ ပ်က္ၾကၿပန္၏။ လက္ၿဖစ္တတြတ္ဆိုေသာ အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ ရုပ္ခႏၶာေပါင္း ကုေဋ ၅ေထာင္၊ နာမ္ခႏၶာေပါင္း ကုေဋ ၃ သန္းမ်ွ ၿဖစ္လ်က္ ပ်က္ေနၾကရ၏။တနည္း ေသေနၾကရ၏။သို့ေသာ္လည္း အေၾကာင္း ၄ပါးတို ့က အဆက္မၿပတ္ ေထာက္ပံ့ခြင့္ရေနၾကေသာ အခ်ိန္တို ့တြင္ ဆက္လက္အသက္တည္ရွိေနသည္ဟု ၿမင္ရၾကားရသိရ၏။ အေထာက္အပံ့ အေၾကာင္းတခုခုက မေၿပာမဆိုရုပ္သိမ္းပါက ေသဆုံးၿပီဟု ထိုအခါသတ္မွတ္ၾကသည္။ ပရမတ္တရားၿဖင့္ၾကည့္ပါမူ သတၱဝါတို ့သည္ အခ်ိ္န္တိုင္းပင္ေသေနၾကသည္။ အဆက္မၿပတ္ အစားထိုးခြင့္ရေနဖို့ရန္အတြက္ ေၾကာင့္က်ေနရသည္။
ထိုကဲ့သို့ အခ်ိန္တိုင္းေသ ေနရသည္ကို အသုဘဟု ေခၚႏိုင္သည္။ အသုဘဟူသည္ မတင့္တယ္ၿခင္း၊ၿမင္မေကာင္းၿခင္း ဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ ထိုအသုဘေကာင္ကို တင့္တယ္ေအာင္၊ၿမင္ေကာင္းေအာင္၊ေမႊးၾကိုင္ေနေအာင္၊ သုတ္သင္ရွင္းလင္းၿပဳၿပင္ေသာသူကို သုဘရာဇာဟု သမုတ္ၾကသည္။
သို့ဆိုလ်ွင္ ေန့စဥ္ပင္ မိမိကိုယ္ကို တင့္တယ္လွပေအာင္ ၿပဳၿပင္ေနရေသာ ကၽြႏု္ပ္တို့သည္......။